Ανάποδα ρολόγια

Παρατηρώ αυτά που συμβαίνουν γύρω μου. Όσα το μάτι μου μπορεί να διακρίνει. Μπλέκομαι σε έννοιες αφηρημένες, ανεξήγητες ακόμα αντικειμενικά, που μπαινοβγαίνουν σαν βούρτσες στο μυαλό μου και παρασύρουν μαζί τους ό,τι προσπαθώ να διαφυλάξω. Παλεύω με τον εαυτό μου σκληρά. Έχω κερδίσει την αλλοίωση. Αυτό είναι κάτι που κατανοώ πως θα συνέβαινε έτσι κι αλλιώς, απλά τώρα την έχω κερδίσει, έχω περπατήσει σε αυτήν, την έχω παλέψει, την έχω εξερευνήσει.
Δεν μου ήρθε, την βρήκα.
Δεν ξέρω αν είμαι έτοιμη σε κάποιο επίπεδο, δεν ξέρω καν αν τα ρούχα που φοράω είναι αυτά που πρέπει. Είναι πολλές οι φορές που σκέφτομαι πως ντύνω τον εαυτό μου με τις λάθος ιδέες και τις λάθος αναμνήσεις.
Η επούλωση αργεί.